Het is half acht ’s ochtends, en ik zit tussen de open koffers en tassen, stapels spullen en Maya’s luiers, te typen. Morgen is het zover, dan vertrekken we naar België om vandaar terug te vliegen naar Zuid-Azië. Straks moet ik nog de gebedspunten schrijven, dan is er weer een puntje van de to do-list gedaan.

Ik ben enorm dankbaar voor alle mooie dingen van dit verlof.

–          Het kunnen ontmoeten van vrienden en familie

–          De enthousiaste, hartelijke ontvangst die we in zoveel kerken kregen

–          Voor onze donateurs die zo gul geven en ons werk mogelijk maken

–          Voor de mensen die meeleven en voor ons bidden

–          Voor de rust en het vertrouwen dat God ons gaf in de financiële eindsprint

We zeiden het altijd in de laatste slide van onze presentatie: ‘we kunnen dit werk alleen samen met onze achterban doen’.  En dat is ook echt zo. Het is indrukwekkend om te bedenken hoeveel mensen ervoor gekozen hebben om ons met gebed en financieel te steunen.

Afgelopen zondag kregen we in onze kerk in Utrecht een zegen mee. Gerbram Heek preekte over de nieuwe aarde die gaat komen. Hij noemde hoe de kleine dingen die we nu goed (proberen te) doen, eeuwigheidswaarde hebben. Dat vond ik bemoedigend, juist omdat je vaak pas op de lange termijn effect van ons werk ziet.

En nu naar Zuid-Azië, met Maya! We zijn blij dat we naar een vertrouwde plek gaan, waar een bedje klaarstaat voor Maya en we weer vrienden ontmoeten die staan te popelen om Maya te zien.  We hebben zin om weer te beginnen met ons ‘normale’  werkleven. We houden jullie op de hoogte van hoe het ons vergaat.

Bedankt voor jullie support in de afgelopen maanden!