Kijk op de laatste maand

Hoog tijd om een update te geven!

Ik (Klaas) ben de laatste maand veel ziek geweest. Eerst een soort virus voor een halve week. Daarna werd ik verkouden en dat ging over in bronchitis. Ik heb zelfs mijn eerste bezoek aan een dokter hier gehad. Een van de tips is om toch aanvullende vitaminen te slikken. We eten hier wel voldoende groente en fruit, maar de voedingswaarde hiervan lijkt een stuk minder dan in Nederland. Dus dat doe ik nu braaf… Ik ben nu trouwens weer de oude.

De vrouw van mijn huisbaas wilde me graag helpen met een eigen gebrouwen drankje. Een klein beetje geprobeerd, dat was voldoende…:S

Dasain

Afgelopen week werd hier in het land het Dasain festival gevierd (en gaat nog een week door). Het is het grootste en belangrijkste festival, dat door iedereen wordt gevierd. Deze tijd staat symbool voor de overwinning van het goede (de goden) over het het kwade (de demonen). Er wordt veel geofferd aan de oppergodin Durga, die de overwinning mogelijk heeft gemaakt. Alle officiële kantoren zijn gesloten, iedereen gaat naar zijn familie. Oudere broers geven de zegen (tika, rode stip op het voorhoofd) aan jongere broers. Mensen in het dorp krijgen nieuwe kleren van familie uit de stad. Je ziet overal kinderen met vliegers spelen. Gokken met kaartspellen wordt toegestaan alleen tijdens deze 2 weken. En overal zie je handgemaakte bamboe schommels, gemaakt door de mensen in de buurt, speciaal voor kinderen.

We vonden een kapotte vlieger op ons dak. Dus ik moest even uitproberen.

We werden door onze huisbaas en zijn vrouw uitgenodigd voor een maaltijd. Leuk om zo even meer van hun wereld te leren. We hebben een paar speciale gerechten mogen uitproberen. Vooral de gevulde geiten long en stukjes slokdarm waren nieuw voor ons:

Een speciale uitgave voor de kinderen tijdens dasain:

Werk + Taal

Eerder was er sprake van dat ik waarschijnlijk dit najaar onderzoek zou gaan doen. Dat lag aan verschillende dingen. Uiteindelijk bleek het niet mogelijk, onze plannen voor oktober. Dat betekent dat ik mijn eerste onderzoek in het voorjaar zal gaan doen. Omdat het gebied waar ik heen ga onbereikbaar is tijdens de wintermaanden vanwege de sneeuw. Dat geeft mij meer tijd om de taal beter te leren. Gelukkig maar, want na een half jaar taal leren ben ik nog niet zo ver dat ik gemakkelijk onderzoek kan doen. Ik ben ook in contact met een senior antropoloog, die mijn mentor wordt. Samen met hem kijken we wat voor boeken ik vast kan lezen en denken we na over mijn toekomst als antropoloog binnen onze organisatie.

Ik had een zogenaamde ‘village stay’ gedaan, als ik niet ziek was geworden. Dat hoop ik alsnog te doen. Dan zal ik in mijn eentje bij familie van mijn taalleraar in het dorp wonen, zodat ik 24 uur per dag de taal hoor en oefen. Dan leer je het een stuk sneller. Ook hoop ik in november naar een bijbel dedication te gaan ergens in het gebied van de Mount Everest. In deze specifieke taal is jaren geleden een Nieuwe Testament gepubliceerd. Nu is de tijd gekomen dat de hele bijbel in deze taal klaar is. Het reizen daarheen en terug zal erg goed zijn voor mijn taal leren en het aanwezig zijn bij de dedication zal me een beeld geven van het werk van onze organisatie en collega’s.

Vrije Tijd

Het liefst stap ik op mijn fiets en ga ik de omgeving buiten de stad verkennen. De stad kan soms erg veel indrukken geven, veel verkeer, veel geuren (lekkere en minder lekkere…), veel stof. Heerlijk is het dan om even uit de stad te gaan, langs de vele rijstvelden te rijden en door de kleine dorpjes. Dineke en ik zijn een een paar weken terug een weekend naar een stadje 2 uur buiten de hoofdstad geweest. Daar hebben we lekker gewandeld en onze taal geoefend.

Samen met Meghann, een Amerikaanse collega en vriendin, wezen fietsen. Uitzicht op de rand van de stad: