‘Daarop hoorde ik de stem van de Heer zeggen: ‘Wie zal ik sturen? Wie kan namens ons gaan?’ Ik antwoordde: ‘Hier ben ik, stuur mij.’ Jesaja 6:8

Wanneer ik weer eens niet zo goed weet wat God met mij voor heeft en twijfels de ruimte krijgen, is het tijd om de Bijbel te openen en Jesaja 6:1-8 te lezen. Dan word ik stil. Ik probeer te begrijpen wie God is. Ik sta stil bij Zijn grootheid, en mijn kleinheid. Ik ben het niet waard om God te ontmoeten. Dat klopt. Maar dan zegt God: Ik zorg ervoor dat je het wel waard bent, omdat ik je vergeef, je lasten weg neem, omdat IK van je houd! Als ik dat tot me laat doordringen, krijg ik weer een hernieuwde houding. Als God zoveel van me houdt wil ik doen wat Hij zegt. En als Hij vraagt: Wie zal ik sturen? Dan ben ik weer terug bij waar ik wezen wil: Hier ben ik Vader, ik wil doen wat U zegt, stuur mij.

Nood in Zuid Azie
 Vanmiddag neem ik de bus naar het vliegveld, terug naar Nederland. Wat een mooie 2 weken heb ik achter de rug. Zoveel geleerd, zoveel mensen ontmoet, zo veel momenten waarop ik weer dichter bij God mocht komen. Een van de belangrijkste dingen is het beter leren kennen van mijn team. Het is heel bijzonder om te horen hoe God al onze individuele levens leidt. Een paar jaar geleden was het niet mogelijk geweest om zoveel werk te doen in Zuid Azie. Nu de mogelijkheden beter zijn brengt Hij ons samen om die opening te gebruiken. Er is heel veel goede samenwerking mogelijk met de lokale mensen en organisaties en ook de overheid staat positief tegenover ons werk. In Zuid Azie zijn nog veel groepen praktisch onbereikbaar en weten we nog erg weinig van hen af. Ons team hoopt de meest dringende verzoeken voor onderzoek te gaan doen, zodat anderen daar kunnen gaan werken. Zo zijn er verschillende verzoeken van lokale ontwikkelingsorganisaties die willen weten hoe ze het best te werk kunnen gaan. Welke talen worden hier gesproken? Hoeveel? Willen de mensen zelf dat hun taal ontwikkeld wordt? Willen ze hun eigen taal op schrift hebben? Willen ze leren lezen en schrijven? Hun eigen verhalen schrijven en hun eigen muziek maken? Willen ze de Bijbel in hun taal kunnen horen/lezen? Met de antwoorden kunnen we hen adviseren.

 

 

Tweede helft
 Tijdens het weekend kreeg ik wat tijd om bij te komen van alle workshops. Met een groep hebben we een grote hike gedaan. 3 uur naar boven, 2 uur naar beneden. We hadden een mooi uitzicht over het eiland en konden het vaste land heel goed zien. Samen met een vriendin heb ik de grootste plaats hier bezocht. Die stad heeft veel geschiedenis; er is hier een mix van Britse, Maleisische, Chinese, Indische en Arabische cultuur. Het lijkt hier allemaal vloeiend in elkaar over te lopen. Wie weet kan Nederland nog wat leren van het multiculturalisme hier!

Maandag tot vrijdag hadden we weer de dagelijkse routine van workshops en lezingen. Tussendoor was er op dinsdag een bonte avond. Leuk om wat van de Amerikaanse cultuur mee te krijgen, maar ook van de Indonesische. Gisteren hadden we een teambuilding-dag. We begonnen met een toespraak van de directeur van Asia Area. Daarna gingen we in ons team bidden voor alle verschillende groepen in Zuid Azie en het werk dat ons en anderen te wachten staat. In de middag hebben we onze persoonlijke verhalen verteld en vooral voor elkaar gebeden. Gaaf om te merken dat we hierdoor snel dichter bij elkaar komen en ons meer een team gaan voelen. Vandaag de laatste dingetjes regelen, de laatste mensen gedag zeggen, tas inpakken en de bus regelen. Terug naar Dineke!