Presentatie in d’Amandelboom

Dineke en Maya

Maya wilde mee. Dat mocht op één voorwaarde: ‘Als je stil bent tijdens de presentatie.’ Dat heeft ze heel goed gedaan, op de buik van Dineke.

aandachtig publiek

Het beeld van de beamer was wat ver weg en niet altijd even goed zichtbaar, toch was het publiek bij de les te houden. Wat een mooie reacties uit de zaal en een heleboel goede vragen (bv ‘Merk je ook tegenstand vanuit de boeddhistische groepen?’ ‘Begrijpen de mensen niet allemaal de nationale taal?’ ‘Is het daar altijd heet?’).

Klaas doet mini-onderzoekje

We vertelden over wat onze zendingsorganisatie doet in Zuid-Azië, en over ons werk met taalonderzoek en member care. Hierbij nog een paar filmpjes laten zien van toen ik in een dorp was voor mijn onderzoek. Dineke heeft uitgebreid verteld over hoe we daar leven en onze dagelijkse dingen doen, zoals de was, het water, gas en electriciteit, HEMA theedoeken, eten kopen en voorbereiden. En ik sloot af met een heus mini-taal-onderzoekje. Daarbij had ik een vrijwilliger nodig en die bood zich al snel aan. Met de hele groep luisterden we naar een kort verhaaltje in een bepaald dialect hier in Nederland. Daarna stelde ik de vrijwilliger een aantal vragen, dezelfde vragen die ik in de dorpen heb gesteld. Waarbij de laatste vraag veel stof deed opwaaien: ‘Wat zou u ervan vinden als uw zoon of dochter iemand zou trouwen die dit dialect spreekt?’

Enthousiaste vrijwilliger

We hebben een mandje rond laten gaan met kleine cadeautjes en iedereen mocht er wat uitnemen. Ook hebben we iets van Zuid-Azië laten proeven, door een schaal met ‘lopsi’ door te geven. Dat is een soort snoepgoed van een vrucht dat uniek is voor Zuid-Azië. Na de presentatie hebben we nog nagepraat met verschillende mensen. Een aantal gaf hun zegen mee en ze beloofden voor ons en ons werk te bidden. Wat gaaf!! Onvergetelijk en we hopen in een volgend verlof weer langs te komen.