De afgelopen week was erg vol. Ik (Klaas) had een team-retreat van maandag tot woensdag. Met ons 6en zijn we ergens buiten de stad gegaan. Daar hebben we genoten van de frisse buitenlucht en de prachtige vergezichten. Daarnaast hebben we veel tijd genomen om elkaar beter te leren kennen. Iedereen kreeg de tijd (1,5 tot 2 uur) om zijn ‘verhaal’ te vertellen. Waar kom je vandaan, hoe ben je veranderd, door wie ben je beinvloed, op welke momenten heb je Gods leiding gemerkt? En daarna gingen we voor deze persoon bidden. Dit was een erg goede manier om veel meer van elkaar te leren en vertrouwd te raken met elkaar. We deden ook een test van 40 minuten (200 vragen). Naar aanleiding van deze test (genaamd Ministry Styles) kreeg iedereen een wonderbaarlijk goede omschrijving van hun persoonlijkheid. We hebben vooral gekeken naar elkaars persoonlijkheid tijdens ‘normale’ omstandigheden en tijdens ‘stress’ momenten. Ook keken we naar hoe we met conflict omgaan. Op de laatste dag zijn 4 van ons op de mountainbike terug naar huis gereden. Dat was gewoonweg: GAAF!

Conferentie
Afgelopen weekend hadden we een conferentie voor iedereen die in het zelfde land werkt. Handig om te zien wie er eigenlijk allemaal collega’s zijn hier. We kregen allemaal de gelegenheid om ons voor te stellen en te vertellen wat er gebeurd is sinds de laatste conferentie. Verder hadden we verschillende seminars en was er gelegenheid om een aantal gezinnen gedag te zeggen, die over een paar maanden terug zullen gaan naar de VS. Ik heb eerlijk gezegd nog nooit zoveel momenten gehad om voor mensen te bidden. Mooi, maar ook vermoeiend. Misschien moet ik nog bid-conditie opbouwen…

Clusters
We hebben als groep gediscussierd over de toekomst van onze organisatie hier. We leven in een sterk veranderende wereld. De realiteit van een generatie geleden is niet meer vanzelfsprekend. Het klassieke beeld van een medewerker van onze organisatie is iemand die zich geroepen voelt om de Bijbel te vertalen in een bepaalde lokale taal. Hij gaat erheen en neemt de tijd (15-20 jaar) om dat te doen. Soms start je daarna weer een nieuw project bij een andere groep. Dit wordt in sommige gevallen nog steeds gedaan, maar grotendeels willen we nu in zogenaamde clusters werken. Een cluster project richt zich op een aantal gerelateerde talen. Talen die veel op elkaar lijken. Dit betekent dat bepaalde onderdelen van het project niet dubbel gedaan hoeven te worden. Ook is de rol van de medewerker meer een ondersteunende rol. Leden van de lokale gemeenschap zullen het daadwerkelijke vertaalwerk gaan doen. Veel collega’s vinden het moeilijk om deze verandering van werk uit te leggen aan de achterban.

Transformatie
Dineke en ik zijn beiden geen vertalers. We zullen hier allebei ondersteunend werk verrichten. Ik in de eerste plaats doormiddel van onderzoek naar talen en culturen. Dineke door middel van haar talenten vanuit muziek en andere kunstvormen. Iedereen binnen de organisatie werkt direct of indirect mee aan Bijbelvertaling. Maar het doel is uiteindelijk niet om een boek vertaald te hebben in een lokale taal. Het ultieme doel zal blijven om mensen de mogelijkheid te geven om te transformeren en Gods bevrijdende Liefde te ontdekken. Het Woord is daarvoor altijd de bron, maar het middel om het Woord over te brengen kan erg varieren. Veel collega’s zetten zich daarom in om de Bijbel een plek te geven in de levens van mensen, naast het vertaalwerk zelf. Hoe wordt het Woord gebruikt en begrepen door de mensen? We hopen dat we meewerken aan de verspreiding van het Levende Woord:

Wij danken God dan ook onophoudelijk dat u zijn woord, dat u van ons ontvangen hebt, niet hebt aangenomen als een boodschap van mensen, maar als wat het werkelijk is: als het woord van God dat ook werkzaam is in u, die gelooft. 1 Tessalonicenzen 2:13