Een van de Nederlandse tradities / culturele kenmerken is vermaak op de plee. Op de wc uitgebreid de tijd nemen om de verjaardagen van je vrienden en familie door te nemen, als je een rustig momentje kan gebruiken. Wat ook aangenaam is, zijn de tijdschriften, boekjes met quotes (of bijbelteksten natuurlijk :)) en boeken die de bevoorrechten onder ons ook klaar hebben staan. De laatste maanden is mijn pleeboek The Jesuit guide to (almost) everything – A spirituality for real life van James Martin, SJ.
Naast dat wc-bezoekjes een oase van rust zijn in het leven van een moeder met peuters, is dit boek echt de moeite waard om even langer te blijven zitten!
Ik heb de laatste tijd vaker nagedacht over de plaats van geld in mijn leven. Omdat wij op giften leven, zijn inkomsten en sparen niet altijd vanzelfsprekend. Een goede vriendin van mij hier is pas getrouwd met iemand die Jezus woorden in gesprek met de rijke jongeling serieus neemt. Haar man heeft een goede baan en verdient aardig, maar hij kiest ervoor om simpel te leven en wat hij niet nodig heeft, weg te geven. (Da’s dus wat meer dan je VVB of je tienden.) Voordat ze trouwden had hij 3 set kleren, een laptop voor zijn werk, en een matras om op te slapen. (En huisgenoten die wel een keuken met toebehoren etc. hadden.) Toen ze gingen trouwen, was het een uitdaging om een compromis te vinden in hoeveel meubilair en spullen ze in hun appartement zouden hebben. Mijn vriendin houdt ervan om gastvrij te zijn en een gezellig huis te hebben. Zien hoe zij hierin weloverwogen keuzes maakten heeft mijn denken over bezit uitgedaagd.
Ik ben namelijk niet rijk (niet volgens de Nederlandse standaarden, wel volgens de Zuid Aziatische standaarden), maar wel materialistisch. Online shoppen op hema.nl (wanneer een Nederlander deze kant op komt en wat mee kan nemen) is de ultieme ontspanning voor mij. Maar net als waar Jezus bij de rijke man op doelde: spullen die ruimte in je hart innemen, geven minder ruimte voor God. Minder ruimte om afhankelijk van Hem te zijn, en meer ruimte om je gevoel van veiligheid, status en tevredenheid van bezit af te laten hangen.
Mijn Jezuïten-boek heeft het over de spirituele kant van simpel leven. Een onderdeel van simpel leven is minder in je bezit hebben. Bezit hangt vaak samen met een gevoel van macht en controle. En hoe meer je hebt (zoals wij, stinkend rijke Nederlanders), hoe moeilijker het is om dat gevoel los te durven laten. Maar de keuze voor ‘armoede’ (in de betekenis van minder bezit, een simpele levensstijl en meer weggeven) geeft vrijheid en spirituele rijkdom. Want het geeft meer (mentale) ruimte om te investeren in waar God zegt dat je rijk van wordt en wat betekenis heeft.
Geld, hoeveel je hebt en wat je verdient (en wat anderen daarover te zeggen hebben), is nogal een heilig huisje in Nederland heb ik het idee. (Bij mijzelf dus ook, voor de duidelijkheid.) Maar ook een onderwerp waar Jezus ons met een grijns aankijkt en zegt: heb je dat écht nodig?
Laat een reactie achter
You must be logged in to post a comment.